Τι συνέβη πραγματικά στη Γαλλία: Ο «αιχμάλωτος» Μακρόν και ο φόβος της ακυβερνησίας
Τελικά τι συνέβη χθες στη Γαλλία; Ποιο μήνυμα έστειλαν τα εκατομμύρια των Γάλλων; Ηταν ο Μακρόν μια αντισυστημική ψήφος; Κατέρρευσε ο δικομματισμός, ενισχύθηκε η ακροδεξιά; Και ποια θα είναι η επόμενη ημέρα για τη χώρα, δεδομένου ότι στις 11 Ιουνίου ακολουθούν βουλευτικές εκλογές;
Πολλά και αναπάντητα ερωτήματα γεννώνται μετά τη χθεσινή εκλογική αναμέτρηση που ανέδειξε δύο μεγάλους νικητές και πολλούς χαμένους. Εμ. Μακρόν και Μ. Λεπέν, ο καθένας για τους δικούς τους λόγους μπορούν να αισθάνονται νικητές. Ο πρώτος γιατί κατάφερε να εκπροσωπήσει την ανάγκη για αλλαγή που ήθελαν οι Γάλλοι πολίτες, η δεύτερη γιατί εκπροσώπησε τις δυνάμεις του λαϊκισμού στη χώρα αλλά και τις φωνές διαμαρτυρίας αφενός για τα εκατομμύρια των ανέργων και αφετέρου για μεταναστευτικό – τρομοκρατία που έχουν πάρει διαστάσεις στη Γαλλία.
To πρώτο δεδομένο είναι ότι για πρώτη φορά θα αναμετρηθούν δύο υποψήφιοι που δεν εκπροσωπούν τα παραδοσιακά κόμματα που κυβέρνησαν από τον Πόλεμο και μετά. Εκπροσωπούν δύο διαφορετικούς κόσμους, από τη μια την ευρωπαϊκή προοπτική της Γαλλίας, έναν κοσμοπολιτισμό και από την άλλη, την πλήρη αντίθεση στον φεντεραλισμό, την απόλυτη ενίσχυση του προστατευτισμού και των κλειστών γαλλικών συνόρων.
Το δεύτερο είναι ότι σχεδόν ένας στους δύο Γάλλοι ψήφισαν ευρωσκεπτικιστές, την Μ. Λεπέν και τον Ζ.Λ. Μελανσόν. Και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να προκαλέσει έντονο προβληματισμό σε όλη την Ευρώπη.
Ένα οξύμωρο σχήμα είναι ότι ο Μακρόν είναι ο πιο… αντισυστημικός συστημικός πολιτικός των τελευταίων ετών. Στη Γαλλία θεωρείται «παιδί του συστήματος» κι όχι κάποια νέα φωνή που μπορεί να σαρώσει τα καθιερωμένα. Τον θεωρούν «φουλ» ευρωπαϊστή, νεοφιλελεύθερο με σκληρή ατζέντα η οποία πλησιάζει αυτήν της Αγκ. Μέρκελ που χάρηκε ιδιαίτερα για τη νίκη του καθώς θα ενισχυθεί ο γαλλογερμανικός άξονας. Το μεγάλο πρόβλημα που θα αντιμετωπίσει ο Μακρόν είναι η διαχείριση της επόμενης ημέρας, εφόσον βεβαίως δεν υπάρξει κάποια έκπληξη στο β΄ γύρο των εκλογών και η Μ. Λεπέν αναδειχθεί πρόεδρος.
Ακυβερνησία
Πολλοί είναι οι αναλυτές που φοβούνται ότι η Γαλλία μπαίνει σε περίοδο ακυβερνησίας και πλήρους κατάρρευσης του πολιτικού σκηνικού, κάτι που συνήθως ενισχύει τα άκρα. Ο Μακρόν μπορεί αυτή τη στιγμή να εκπροσωπεί το νέο, όμως, πώς θα διαχειριστεί την προεδρία του χωρίς κόμμα; Τον Ιούνιο η Γαλλία πάει σε βουλευτικές εκλογές και όπως έδειξαν τα χθεσινά αποτελέσματα, βρισκόμαστε μπροστά σε διάλυση του πολιτικού συστήματος. Τρία παραδοσιακά κόμματα, το Εθνικό Μέτωπο της Λεπέν, το δεξιό κόμμα με τον Φ. Φιγιόν και το κομμουνιστικό κόμμα με τον Ζ.Λ. Μελανσόν, έχουν σχεδόν το 70% του εκλογικού σώματος. Ενώ το άλλοτε κραταιό Σοσιαλιστικό κόμμα, με λίγο πάνω από 6% δείχνει να «σβήνει από το χάρτη» των ισχυρών πολιτικών δυνάμεων. Τι θα γίνει άραγε στις βουλευτικές εκλογές και ποιες συμμαχίες θα προκύψουν προκειμένου να υπάρξει κυβέρνηση; Οι διαφορές των κομμάτων είναι τεράστιες ενώ θεωρείται δεδομένη η ενίσχυση του κόμματος της Λεπέν.
Θα έχουμε, λοιπόν, έναν «ανεξάρτητο» πρόεδρο, χωρίς κόμμα και πολιτική στήριξη, ουσιαστικά με το 75% των ψηφοφόρων να μην τον επιλέγει, τα υπόλοιπα κόμματα να μην ξεχωρίζουν για τη δυναμική τους, το παλιό παραδοσιακό σύστημα να είναι υπό κατάρρευση και τους ακροδεξιούς να έχουν μπει για τα καλά στα σαλόνια της Γαλλίας και της Ευρώπης.
Γι’ αυτό οι εκτιμήσεις πολλών είναι ότι οδηγούμαστε σε σκηνικό ακυβερνησίας, «αιχμαλωσίας» του Εμ. Μακρόν και ανησυχίας για το μέλλον. Και μην ξεχνάμε ότι σε 15 ημέρες θα υπάρχει μια σύγκρουση των ευρωπαϊστών με τους ευρωσκεπτικιστές. Οσο πιο μεγάλα ποσοστά πάρει η Λεπέν τόσο πιο διχασμένη θα εμφανίζεται η Γαλλία και τόσο περισσότερο θα τρέμει η Ευρώπη.
