Τι θα ζητήσει ο Τραμπ από τον Τσίπρα στην ενέργεια
Τροφοδοσία της ελληνικής αγοράς και με αμερικανικό φυσικό αέριο, υλοποίηση δρομολογημένων υποδομών για τη μείωση της ρωσικής επικυριαρχίας στην ΝΑ Ευρώπη, και επίσπευση των διαδικασιών για τους νέους διαγωνισμούς υδρογονανθράκων.
Σε αυτό το τρίπτυχο περικλείεται το αμερικανικό ενεργειακό ενδιαφέρον για την Ελλάδα που κατέχει περίοπτη θέση στις μέχρι τώρα επαφές Τσίπρα στις ΗΠΑ και αναμένεται να απασχολήσει την ατζέντα της σημερινής συνάντησης του Πρωθυπουργού με τον Πρόεδρο Donald Trump.
Εκτός των δρομολογημένων έργων γεωπολιτικού ενδιαφέροντος που μειώνουν την ρωσική παρουσία στη ΝΑ Ευρώπη, όπως του διαδριατικού αγωγού TAP, του ελληνο-βουλγαρικού αγωγού IGB, και του πλωτού σταθμού υγροποιημένου αερίου της Αλεξανδρούπολης, οι αμερικανοί ενδιαφέρονται πλέον να έχουν και άμεση παρουσία στην ελληνική αγορά μέσω της πώλησης σχιστολιθικού αερίου (shale gas).
Τυχαίο δεν είναι ότι παραμονές του ταξιδιού Τσίπρα στις ΗΠΑ, η ΔΕΠΑ ανακοίνωσε αφενός ότι θα συμμετάσχει μετοχικά στην εταιρεία Gastrade (όμιλος Κοπελούζου) που προωθεί το σχέδιο του πλωτού τέρμιναλ της Αλεξανδρούπολης, αφετέρου ότι θα προκηρύξει διεθνή διαγωνισμό προμήθειας επιπλέον ποσοτήτων LNG για τη διετία 2018 – 2020, και ότι ανάμεσα στους ενδιαφερόμενους είναι δύο αμερικανικές εταιρείες. Η Tellurian Energy και η Cheniere, που αμφότερες δραστηριοποιούνται στο υγροποιημένο αέριο LNG.
Μάλιστα μετά τη ΔΕΠΑ, τον όμιλο Κοπελούζου, την GasLog του εφοπλιστή Πίτερ Λιβανού και ενδεχομένως και τη κρατική βουλγαρική εταιρεία BEH, η αμερικανική Tellurian, φέρεται να είναι ο υποψήφιος επενδυτής για το εναπομείναν ποσοστό 20% στην Gastrade. Η Tellurian προέκυψε μετά την αποχώρηση από την Cheniere ενός εκ των ιδρυτών της, του Charif Souki, ο οποίος και είχε διαπραγματευθεί από την προηγούμενη του θέση, την μετοχική είσοδο της αμερικανικής εταιρείας στο project της Αλεξανδρούπολη, σενάριο που τελικά δεν ευοδώθηκε.
Όσο για τη Cheniere είναι αυτή τη στιγμή ο μεγαλύτερος εξαγωγέας αμερικανικού υγροποιημένου φυσικού αερίου LNG. Διαθέτει μονάδες υγροποίησης φυσικού αερίου σε Λουιζιάνα και Τέξας, ενώ εξάγει φορτία πάνω από 10 δισ. κυβικών μέτρων φυσικού αερίου σε 20 χώρες ανά την υφήλιο, τόσο στην Ευρώπη, όπως σε Μεγάλη Βρετανία, Ισπανία, Πορτογαλία, Ιταλία και Μάλτα, όσο και στη Μέση Ανατολή, δηλαδή σε Τουρκία, Αίγυπτο και Ιορδανία.
Στην ουσία οι Αμερικάνοι βλέπουν την Ελλάδα ως “πύλη” όχι μόνο για την προώθηση των γεωπολιτικών τους συμφερόντων στην ενέργεια, αλλά και για να πουλήσουν αμερικανικό φυσικό αέριο στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Ευρώπης, προκειμένου να σπάσουν τα επόμενα χρόνια την επικυριαρχία της Μόσχας. Αν και φιλόδοξος, ο στόχος είναι- γιατί όχι- να μπορέσουν μια ημέρα να καλύψουν μέρος των αναγκών των χωρών της περιοχής σε περίπτωση οριστικής διακοπής της ρωσικής όδευσης φυσικού αερίου από την Ουκρανία.
Το κυριότερο ωστόσο ζήτημα με την διείσδυση του αμερικανικού σχιστολιθικού φυσικού αερίου σχετίζεται με το κόστος του. Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσιάστηκαν πρόσφατα σε ενεργειακό συνέδριο, είναι ακριβότερο κατά 3 έως 4 δολάρια/mmbtu σε σχέση με το φυσικό αέριο από άλλες πηγές.
Το ζήτημα επομένως είναι κατά πόσο οι Αμερικανοί είναι διατεθειμένοι να “χτυπήσουν” τις τιμές προς τα κάτω. Αφετέρου αν οι χώρες-δυνητικοί πελάτες τους, είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν ένα premium για την ενεργειακή τους ασφάλεια, υπό την έννοια να μην ανησυχούν κάθε χειμώνα μη τυχόν οι Ουκρανοί κλείσουν τις βάνες των αγωγών. Εννοείται φυσικά ότι σε αυτή τη τελευταία περίπτωση υπεισέρχεται ο πολιτικός παράγοντας και η συζήτηση ξεφεύγει από το αμιγώς εμπορικό – τιμολογιακό κομμάτι.
Κυρίαρχο είναι το αμερικανικό ενδιαφέρον και στο μέτωπο των υδρογονανθράκων, και ειδικά για τις θάλασσες της Κρήτης. Ήταν κατόπιν κοινού αιτήματος της Exxon Mobil, των ΕΛΠΕ και της γαλλικής Total προς το υπουργείο Ενέργειας που το τελευταίο προκήρυξε το διεθνή διαγωνισμό για την παραχώρηση της υποθαλάσσιας περιοχής νοτίως της Πελοποννήσου και δυτικά της Κρήτης. Η δημοσίευση της προκήρυξης στην Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών κοινοτήτων αναμένεται να γίνει μέσα στο επόμενο δεκαήμερο. Τέλος, και παρ’ ότι δεν έδωσε περισσότερες λεπτομέρειες, πρόσφατα ο πρόεδρος της ΔΕΗ Μ. Παναγιωτάκης, αποκάλυψε ότι έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον αμερικανική εταιρεία για τον επικείμενο διαγωνισμό πώλησης λιγνιτικών μονάδων.
Πέραν της ενέργειας, και παρ ότι παραδοσιακά το αμερικανικό επενδυτικό ενδιαφέρον για την Ελλάδα ήταν και παραμένει περιορισμένο, τελευταίως καταγράφεται μια κάποια κινητικότητα. Ακούγεται για παράδειγμα ότι μια αμερικανική εταιρεία, η ONEX Shipyards ενδιαφέρεται να συμμετάσχει στην πρόσκληση ενδιαφέροντος του υπ. Οικονομίας για το Νεώριο Σύρου, και ότι άλλη αμερικανική εταιρεία δείχνει ενδιαφέρον για το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης. Ολως τυχαίως επίσης, παραμονές του ταξιδιού Τσίπρα στις ΗΠΑ, λέγεται ότι ξεμπλόκαραν οι επενδύσεις real estate της αμερικανικής NCH Capital στη Κασσιόπη Κέρκυρας και του ομογενή επιχειρηματία Μερκούρη Αγγελίδη στην Αφαντου της Ρόδου.
πηγή: Γ. Φιντικάκης, liberal.gr
