Platts: Οι μόλις δύο προσφορές στον διαγωνισμό παραχωρήσεων του Ισραήλ τονίζουν την αβεβαιότητα της Ανατολικής Μεσογείου

Μιχάλης Μαστοράκης
24 07 2019 | 07:30
Υποδεέστερο του αναμενόμενου χαρακτηρίζεται το ενδιαφέρον που εκδηλώθηκε στον δεύτερο γύρο αδειοδοτήσεων για έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στο Ισραήλ, φέρνοντας στο προσκήνιο δείγματα αβεβαιότητας όσον αφορά τα έσοδα από τους πόρους φυσικού αερίου σε μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα περιοχή, όπως είναι η περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και ιδιαίτερα η ισραηλινή ΑΟΖ.

Ειδικότερα, το Υπουργείο Ενέργειας του Ισραήλ ανακοίνωσε την περασμένη Πέμπτη πως έλαβε μόλις δύο προσφορές από διεθνείς κοινοπραξίες, παρά το γεγονός ότι μεγάλοι παίκτες της βιομηχανίας πετρελαίου και φυσικού αερίου, όπως η Exxon Mobil, είχαν προσέλθει για να αγοράσουν τα έγγραφα του διαγωνισμού.

Σε σχετικό ρεπορτάζ του Platts, σημειώνεται πως η Ανατολική Μεσόγειος έχει εξελιχθεί σε hotspot φυσικού αερίου, ιδιαίτερα κατά τα τελευταία χρόνια, με αρκετές αξιόλογες ανακαλύψεις, συμπεριλαμβάνοντας τα κοιτάσματα Λεβιάθαν και Ταμάρ στο Ισραήλ, των οποίων τα επιβεβαιωμένα αποθέματα ανέρχονται σε 605 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα και 318 δις. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου αντίστοιχα.

«Προκύπτει ότι κανείς από τους μεγάλους παίκτες δεν συμμετείχαν σε αυτόν τον γύρο προσφορών, δεδομένου του πλούσιου ενδιαφέροντος που είχε ήδη εκφραστεί σε άλλες περιπτώσεις στην περιοχή όπως στις Κύπρο και Αίγυπτο», αναφέρει σχετικά ο Samer Mosis αναλυτής του Platts. Πρόσθεσε δε πως η εν λόγω εξέλιξη υπογραμμίζει την αβεβαιότητα που συνοδεύει το ρυθμιστικό πλαίσιο της εγχώριας αγοράς ΦΑ του Ισραήλ, καθώς και το ζήτημα των υποδομών που αφορούν την μεταφορά του φυσικού αερίου που παράγεται στην ΑΟΖ της χώρας.

leviathan.jpg

Έλλειψη υποδομών και ρυθμιστικό πλαίσιο τα βασικά “αγκάθια”

Σε πρώτη φάση αναμένεται αέριο από το Λεβιάθαν το πρώτο τρίμηνο του 2020. Οι δύο εταιρείες που έχουν αναλάβει το κοίτασμα Noble και Delek έχουν εργαστεί στην κατεύθυνση να «ρευστοποιήσουν» τα αποθέματα για μια περίοδο 10 ετών, όμως παραμένουν σοβαρά προβλήματα σχετικά με το πως εν τέλει το αέριο θα φτάσει στην αγορά.

Ενδεχομένως, οι περιορισμένες υποδομές για την εξαγωγή του αερίου να συνιστούν μια αιτία για το χαμηλό ενδιαφέρον που εκφράστηκε σε αυτόν τον δεύτερο γύρο, σύμφωνα με την Mona Sukkarieh, σύμβουλο πολιτικών κινδύνων και συνιδρυτή του Middle East Strategic Perspectives.

Κοινό όραμα το όραμα του ενεργειακού κόμβου στην περιοχή

Αρκετές χώρες στην Ανατολική Μεσόγειο έχουν εκφράσει το ενδιαφέρον τους να θέσουν εαυτόν κόμβο φυσικού αερίου στην περιοχή, όπου θεωρητικά το αέριο θα μπορεί να εμπορεύεται ευέλικτα μεταξύ των διαφόρων περιοχών με άξονα πάντα την κάλυψη της ζήτησης. Όμως, όπως σημειώνεται, δεν υπάρχουν ακόμα οι απαιτούμενες υποδομές για ένα τέτοιο εγχείρημα.

Η περίπτωση του Λιβάνου

«Θέση μάχης» φαίνεται να παίρνει και ο Λίβανος, έχοντας στην ενεργειακή του στρατηγική την πρόθεση να εξελιχθεί σε κόμβο φυσικού αερίου στην περιοχή ως μια παράλληλη διαδικασία, αυτής της αξιοποίησης των εγχώριων κοιτασμάτων που διαθέτει. Στα πλαίσια αυτά, η χώρα προκήρυξε τον δεύτερο στη σειρά γύρο παραχωρήσεων τον Απρίλιο του 2019, όπου περιλαμβάνονταν μια σειρά μπλοκ, γειτονικά της ΑΟΖ του Ισραήλ.

Να θυμίσουμε ότι ήδη Ισραήλ και Λίβανος βρίσκονται σε διαμάχη σχετικά με το μπλόκ 9, όπου το Ισραήλ αξιώνει ως δικό του το 0.9% ή 150 τετραγωνικά χιλιόμετρα του συγκεκριμένου μπλοκ. Ρόλο μεσολαβητή στη διαμάχη αυτή παίζουν ΗΠΑ, χωρίς μέχρι στιγμής να έχει προκύψει κάποια λύση ή συμφωνία.

Τέλος, να σημειώσουμε πως δεσμευτικές προσφορές για τον κύκλο παραχωρήσεων που πραγματοποιεί ο Λίβανος αναμένεται να υποβληθούν τον Απρίλιο του 2020. Ο συγκεκριμένος διαγωνισμός παραχωρήσεων οικοπέδων για την έρευνα και την ανάπτυξη υδρογονανθράκων αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής που δίνει έμφαση στους εγχώριους φυσικούς πόρους με στόχο την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης που πλήττει τη χώρα και η οποία με την σειρά της, έχει σημαντικό αντίκτυπο στην οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας.

energypress.gr