Η βουτιά του μπρεντ κρατάει τη Shell στην Ελλάδα
Μέχρι και το περασμένο Φθινόπωρο, η Shell, μέτοχος της ΕΠΑ Αττικής, σκεφτόταν σοβαρά να τα μαζέψει και να φύγει από την Ελλάδα.
Οχι τόσο λόγω της ασφυξίας που ταλαιπωρούσε για έκτο συνεχόμενο χρόνο την ελληνική οικονομία, όσο κυρίως επειδή η χρονίζουσα εκκρεμότητα με την αποζήμιωση που διεκδικεί για τη κατάργηση του μονοπωλίου της, είχε φουντώσει τον προβληματισμό γύρω από το χαρτοφυλάκιό της στην ΕΠΑ Αττικής.
Η ένταση όμως της πετρελαικής κρίσης το τελευταίο δίμηνο άλλαξε τα δεδομένα. Η βουτιά του αργού κάτω από τα 30 δολάρια, και η συνεπακόλουθη μείωση των εσόδων της διεθνώς, κάνουν τη Shell να το ξανασκεφτεί, αφού ο στόχος της πλέον είναι να μαζέψει και το τελευταίο ευρώ από τις περιφερειακές αγορές.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες του “Energypress”, η Shell έχει πάρει την απόφαση να παραμείνει στην Ελλάδα, και το ερώτημα είναι γιατί. Την απάντηση δίνουν τα στοιχεία από το λογιστικό διαχωρισμό που έκανε σύμφωνα με τις ίδιες πηγές η ΕΠΑ Αττικής στο πλαίσιο της μνημονιακής υποχρέωσης για το άνοιγμα της αγοράς.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, η αναλογία εσόδων που προκύπτουν για την ΕΠΑ από τις δραστηριότητες της διανομής και της εμπορίας είναι 80%-20%. Δηλαδή, ογδόντα από τα εκατό ευρώ που εισπράττει η ΕΠΑ είναι σταθερά και εγγυημένα καθώς προέρχονται από τα τέλη διανομής, ενώ μόνο τα είκοσι ευρώ αφορούν την εμπορία.
Απαντώντας στην επιλογή της Shell να παραμείνει Ελλάδα, το θέμα είναι πως η ΕΠΑ θα συνεχίσει να εισπράττει αυτά τα ογδόντα ευρώ και μετά το σπάσιμο της αγοράς, και το πολύ να χάσει μέρος από τα είκοσι ευρώ.
Ανθρωποι που γνωρίζουν τις σκέψεις της πολυεθνικής, εξηγούν πως σε ένα τόσο αβέβαιο περιβάλλον διεθνώς, ακόμη και ένας “oil major” σαν τη Shell, δε γυρίζει τη πλάτη στα σταθερά και εγγυημένα έσοδα μιας μικρής, αλλά “χρυσοφόρας” αγοράς σαν της ελληνικής. Στο σενάριο τώρα που βρεθεί κάποιος και δώσει για παράδειγμα 200 εκατ. ευρώ στη Shell για να αγοράσει τη δραστηριότητα της διανομής, εννοείται πως η εταιρεία θα δεχτεί, όπως λένε οι ίδιοι κύκλοι. Δεν θα βρεθεί όμως τέτοιος “τρελός”, που σημαίνει ότι μέχρι νεοτέρας η Shell παραμένει στη χώρα μας.
Κατά το συνομιλητή μας, η απόφαση της πολυεθνικής πρέπει να θεωρείται ειλλημένη, αυτό όμως δε σημαίνει πως ο μέτοχος της ΕΠΑ Αττικής δεν θα εγείρει και πάλι θέμα αποζημίωσης προς τη κυβέρνηση. Τα πάντα θα κριθούν από το ποιές θα είναι οι ταρίφες για τη χρήση των δικτύων διανομής, τις οποίες και πρόκειται να ορίσει έως τον Ιούνιο η ΡΑΕ.
Αν τα τέλη είναι ικανοποιητικά, τότε οι ιδιώτες μέτοχοι των ΕΠΑ Αττικής, και Θεσσαλονίκης- Θεσσαλίας (Shell, και ENI αντίστοιχα) δεν θα αξιώσουν αποζημίωση από το Δημόσιο. Διαφορετικά, αν τα τέλη είναι χαμηλά, θεωρείται βέβαιο ότι η αξίωση της αποζημίωσης θα επανέλθει και μάλιστα δριμύτερη. Κύκλοι άλλωστε της ιταλικής ENI που στο πλαίσιο της επίσκεψης του Ιταλού ΥΠΕΞ Π. Τζεντιλόνι συναντήθηκαν προ ημερών με τον αρμόδιο υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας Π. Σκουρλέτη έλεγαν πως το θέμα – αν δεν ετέθη ήδη- θα τεθεί.
Ως γνωστόν, από το 2017 και μετά, και με βάση το νέο καθεστώς για το άνοιγμα της αγοράς, τα τιμολόγια διαφοροποιούνται, δηλαδή ξεχωριστό ποσό θα πληρώνει ο καταναλωτής για τη διανομή, και ξεχωριστό για την εμπορία. Οι νέες αυτές ταρίφες θα πρέπει να καθοριστούν από τη ΡΑΕ το αργότερο ως τον Ιούνιο του 2016.
Τον Μάρτιο οι ΕΠΑ θα υποβάλλουν τις νέες ταρίφες προς έγκριση στη ΡΑΕ, και εκείνη με τη σειρά της θα πρέπει να αποφανθεί και να ανακοινώσει το ύψος τους εντός τριών μηνών, το αργότερο δηλαδή ως τον προσεχή Ιούνιο.
Τότε ακριβώς και οι μέτοχοι των ΕΠΑ θα πάρουν τις τελικές τους αποφάσεις σχετικά με το αν θα ζητήσουν αποζημίωση από το ελληνικό Δημόσιο ή όχι.
energypress.gr
