Γιατί η τιμή του “μαύρου χρυσού” δεν αυξάνεται παρά την αύξηση των κινδύνων
17 05 2019 | 08:55
Η τιμή του Brent τον περασμένο Απρίλιο είχε ξεπεράσει τα 75 δολ. το βαρέλι. Σήμερα κινείται λίγο πάνω – λίγο κάτω από τα 72 δολάρια, ενώ την ίδια στιγμή οι “αιτίες” που στο παρελθόν θα είχαν βάλει φωτιά στις τιμές του “μαύρου χρυσού” πολλαπλασιάζονται καθημερινά.
Επιθέσεις σε αγωγούς στην Σαουδική Αραβία, σαμποτάζ σε πετρελαιοφόρα στον Περσικό Κόλπο, συγκέντρωση πολεμικών πλοίων στα στενά του Χορμούζ απ’ όπου περνά καθημερινά το ένα πέμπτο της παγκόσμιας παραγωγής πετρελαίου, αποτελούν γεγονότα που θα έπρεπε να έχουν εκτινάξει τις τιμές του μαύρου χρυσού στα ύψη. Παρ’ όλα αυτά, η τιμή του παραμένει συγκρατημένα αυξημένη σε σχέση με τα τέλη του 2018.
Τι πραγματικά συμβαίνει; Ορισμένοι αναλυτές προωθούν την εκτίμηση ότι αφ’ ενός οι προσπάθειες της Σ. Αραβίας να αυξήσει την αποδοτικότητα μεταφοράς των αγωγών που παρακάμπτουν τον Περσικό Κόλπο στην μεταφορά του “μαύρου χρυσού” και αφ’ ετέρου οι διαβεβαιώσεις, τόσο από τις ΗΠΑ όσο και από το Ιράν, ότι καμία πλευρά δεν έχει προθέσεις να εμπλακεί σε ένα πόλεμο, λειτουργούν καθησυχαστικά. Όμως αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι οι εξαγωγές του Ιράν μετά την εφαρμογή των μέτρων από τις ΗΠΑ έχουν μειωθεί σε επίπεδα 2013 και θα μειωθούν ακόμα περισσότερο τους επόμενους μήνες. Αυτό θα έπρεπε ήδη να έχει επηρεάσει τις τιμές σημαντικά.
Για τον λόγο αυτό φαίνεται να κερδίζει έδαφος μια άλλη παράμετρος ερμηνείας, που, από την φύση της, δημιουργεί πολύ μεγαλύτερη ανησυχία. Η καρκινοβατούσα διαδικασία διαπραγματεύσεων μεταξύ Κίνας – ΗΠΑ φαίνεται ότι έχει προκαλέσει σημαντική επίδραση στα futures των τιμών του πετρελαίου, καθώς η πιθανή κατάρρευση των διαπραγματεύσεων θα οδηγήσει σε κατακόρυφη αύξηση των μέτρων προστατευτισμού και μείωσης του διεθνούς εμπορίου.
Το ενδεχόμενο, με άλλα λόγια, μίας μετωπικής εμπορικής σύγκρουσης ΗΠΑ – Κίνας με πιθανό νέο μέτωπο ΗΠΑ – Ευρωζώνης, οδηγεί σε προβλέψεις οικονομικής επιβράδυνσης που με την σειρά τους επηρεάζουν πριν από κάθε τι άλλο τις τιμές ενέργειας και του “μαύρου χρυσού”…
του. Γ. Αγγέλη, capital.gr
