Η Ελλάδα, το πετρέλαιο και η Fed κάνουν τις αγορές να μοιάζουν με Χώρα των Θαυμάτων

Οι αγορές βρίθουν από υποθετικές εκτιμήσεις. Αυτές είναι συχνά λάθος. Εν γένει κατασκευάζονται και υποκινούνται από πολιτικούς που διαλαλούν τη δική τους πραμάτεια σε μια προσπάθεια να ενισχύσουν τις θέσεις τους εις βάρος των μετεχόντων στην αγορά και των επενδυτών. Αυτό δεν είναι “θόρυβος” στην αγορά αλλά σκόπιμος αποπροσανατολισμός.

Πάρτε για παράδειγμα την Ευρώπη. Η δομή της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι σημαντικό κομμάτι του προβλήματος. Οι Βρυξέλλες κάνουν τις ανακοινώσεις αλλά το Βερολίνο γράφει το περιεχόμενο. Οι Βρυξέλλες είναι κάτι λίγο παραπάνω από ένα φερέφωνο και όλες οι δηλώσεις που προέρχονται από εκεί θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με μεγάλη καχυποψία. Ένας πολιτικός από μια χώρα κάνει μία δήλωση, στη συνέχεια ένας άλλος από μία άλλη χώρα την αναπαράγει, ορισμένοι αξιωματούχοι της ΕΕ υπερθεματίζουν και όλοι μαζί ελπίζουν ότι θα την αποδεχθούμε ως αληθινή. Μην ξεγελιέστε. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν τη δική τους ατζέντα και η ακριβολογία δεν αποτελεί μέρος της εξίσωσης.

Διαβάζοντας κανείς τις οικονομικές ειδήσεις, αποκτά την εντύπωση ότι επετεύχθη κάποιου είδους συμφωνία ανάμεσα στην Ελλάδα και τους πιστωτές της. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Για ακόμη μία φορά, η Αθήνα αναγκάζεται να υποκύψει σε περισσότερες ευρωπαϊκές απαιτήσεις και, για μια ακόμη φορά, ζητείται περισσότερη λιτότητα. Αυτό είναι το τμήμα της ιστορίας που αληθεύει. Η μπάλα είναι πίσω στο γήπεδο της Αθήνας.

Οι Ευρωπαίοι υπουργοί Οικονομικών δεν έχουν ακόμη εγκρίνει τη συμφωνία και η Ελλάδα έχει μια πληρωμή χρέους 7 δισ. ευρώ που εκκρεμεί για τον Ιούλιο.  Το πρόβλημα εδώ είναι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Η Σουηδία, η Ολλανδία και η Γερμανία έχουν όλες ψηφίσει να μην εγκρίνουν καμία συμφωνία χωρίς τη συμμετοχή του ΔΝΤ. Το Ταμείο έχει δηλώσει επανειλημμένως, ότι δεν θα υποστηρίξει οποιαδήποτε συμφωνία, εκτός αν υπάρξει “διαγραφή χρέους”, κάτι που η Γερμανία, για τους δικούς της πολιτικούς σκοπούς, δεν θα επιτρέψει. Η ουσία επ αυτού καταλήγει να είναι το τι θα κάνει ή δεν θα κάνει το ΔΝΤ.

Έχετε κατά νου ότι η Αμερική συνεισφέρει το μεγαλύτερο μέρος των κεφαλαίων του ΔΝΤ και ότι οι αντιπρόσωποί του πλέον δίνουν αναφορά στην κυβέρνηση Trump. Κατά τη γνώμη μου, αυτό αλλάζει το παιχνίδι για το ΔΝΤ.

Υπάρχουν πολλά αξιοσημείωτα πράγματα να λάβει κανείς υπόψιν για το ΔΝΤ. Πρώτον, οι οικονομικές του προβλέψεις, ειδικά για την Ευρώπη, έχουν περίπου την ίδια εγκυρότητα όσο αυτές ενός πεντάχρονου, με τη διαφορά ότι αυτές του παιδιού είναι η καλύτερή του μαντεψιά, ενώ του ΔΝΤ είναι πολιτικά υποκινούμενες ώστε να στηρίζουν τους Ευρωπαίους αφέντες. Εκτιμώ πως ο Trump αναθεωρεί αυτή την ατζέντα.

Δεύτερον, το ΔΝΤ έχει πει επανειλημμένως ότι πρέπει να γίνει ελάφρυνση χρέους ούτως ώστε να καταστεί βιώσιμη η ελληνική κατάσταση. Θεωρώ ότι ορθώς σκέφτονται με αυτόν τον τρόπο αφού η Γερμανία ελίσσεται μία προς τα αριστερά και μετά προς τα δεξιά, προσπαθώντας να αποφύγει αυτή τη δυσάρεστη πραγματικότητα. Σε κάθε περίπτωση, αυτό που γνωρίζουμε με βεβαιότητα, ανεξάρτητα από τις ανοησίες που γράφονται, είναι ότι προς το παρόν δεν υπάρχει καμία συμφωνία και η πιθανότητα μιας συμφωνίας δεν είναι καν κοντά στην επαλήθευση αυτή τη στιγμή.

Μια άλλη Χώρα των Θαυμάτων σχετίζεται με το πετρέλαιο. Ο OPEC και τα minions του υπόσχονται περικοπές στην παραγωγή, αναθέτουν το πετρέλαιό τους σε τρίτους και ισχυρίζονται ότι έχουν εκπληρώσει τις ποσοστώσεις τους. Κανείς δεν εκπλήσσεται. Είναι μια παλιά και καθιερωμένη τακτική.

Αυτό που είναι νέο είναι η Αμερική είναι η πετρελαϊκή παραγωγή της από σχιστόλιθο.

Οι ΗΠΑ δεν άλλαξαν απλώς την πορεία του παιχνιδιού, αλλά τους κανόνες του. Ο OPEC μπορεί να παράγει λιγότερο, η Αμερική να παράγει περισσότερο και η τιμή του πετρελαίου να μην ανέβει σημαντικά στο άμεσο μέλλον.

Το fracking, το re-fracking και οι οριζόντιες γεωτρήσεις έχουν αλλάξει τον κόσμο και η Αμερική, υπό τον Trump, ετοιμάζεται να το δείξει αυτό στον κόσμο. Θα δούμε σύντομα έναν ομοσπονδιακό φόρο επί των εισαγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου αλλά και φοροαπαλλαγές για όσους τα εξάγουν. Δεν είναι μόνο ότι η Αμερική θα έχει ενεργειακή αυτάρκεια. Θα είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας ενέργειας και αλίμονο στα κράτη που υποστηρίζουν την τρομοκρατία και χρησιμοποίησαν τους ενεργειακούς τους πόρους για αυτό. Σύντομα θα καταπατηθούν από την αμερικανική τεχνολογία η οποία εξακολουθεί να χαμηλώνει το κόστος της παραγωγής πετρελαίου στις ΗΠΑ. Εδώ θα συνταχθώ με την Μαρία Αντουανέτα: “Ας φάνε παντεσπάνι!”

Το “μην βιάζεστε”, ταιριάζει και στην Federal Reserve. Η αγορά την παρακολουθεί στενά, εγώ όχι και τόσο. Ο Trump θα διορίσει τουλάχιστον τέσσερα νέα μέλη στην τράπεζα και οι ανακοινώσεις του σήμερα θα είναι πιθανότατα πολύ διαφορετικές από τις ανακοινώσεις του αύριο. Ο πραγματισμός, πιστεύω και ελπίζω, ότι κοντεύει να συναντηθεί με την Fed και τα οικονομικά θεωρήματα περί “επιστροφής στην ομαλότητα” θα “χαλκευτούν” από την παραμονή των επιτοκίων σε χαμηλά επίπεδα για μεγαλύτερο διάστημα. Εκτιμώ πως το Υπουργείο Οικονομικών θα εκδώσει ένα νέο σύνολο οδηγιών και ο κισσός θα ξεριζωθεί από τους τοίχους.

Βρισκόμαστε επίσης αντιμέτωποι με το Brexit, το Frexit, ένα ιταλικό τραπεζικό σύστημα σε σοβαρή αποδιοργάνωση, την πιθανότητα του Italgo και την αμφισβητούμενη ικανότητα του Trump να υλοποιήσει τα προγράμματά του. Το “μην βιάζεστε” ταιριάζει και εδώ.

Στις 8 και 9 Νοεμβρίου πρότεινα “αγοράστε μετοχές”. Πρόσφατα άλλαξα τη θέση μου. Θεωρώ ότι είναι πολύ ασφαλέστερο να χρησιμοποιήσει κανείς τη στρατηγική επενδύσεων που αποφέρουν σταθερές ταμειακές ροές. στο πλαίσιο της οποίας αγοράζεις εταιρικά ομόλογα που σήμερα, στις περισσότερες περιπτώσεις, αποδίδουν περισσότερο από τα δημοτικά ομόλογα σε μετά φόρων βάση και σε πολύ προσεκτικά επιλεγμένα ομολογιακά funds κλειστού τύπου. Μπορείτε να επιτύχετε απόδοση 7-7,5% αν ξέρετε τι κάνετε από την πρώτη μέρα. Θα ήθελα να επισημάνω ότι τίποτα δεν είναι χωρίς κινδύνους, αλλά επίσης να επισημάνω ότι αυτή η στρατηγική έχει λιγότερο κίνδυνο από το κυνήγι της ανατίμησης σε έναν κόσμο που αντιμετωπίζει μια πλημμύρα πιθανών προβλημάτων.